de avonturen ten huize twee-en-zestig

Oh nee, niet weer eens een wel en wee. De enige Blog (mét hoofdletter) waar commentaar posten VERPLICHT is.

donderdag, februari 16, 2006

Eins Zwei Drei Vier Polizei.

Gisteren.
Eerste les wijgerige antropologie van J. Braeckman. Grave gast, grave les, grave cursus, graaf. Hij is tevens verantwoordelijke veiligheid in de auditoria. Ofzoiets.
Tijdens zijn les ging plots een hard irriterend "tuut-geluid" af; onwetendheid alom. Tien tuuten, en het stopte. "'t Is het geluid van het gehandicaptenliftje", merkte een student op. Onterecht. Vlak na een grondige inspectie van Jehan (deur open en toe), tuutte het opnieuw. Laaang en HARD. Irriterend.
"Ik stel voor dat we even naar buiten gaan". Wij buiten, hij in de hal aan 't GSM'en.
Na een sigaret bij de fans, terug naar binnen.
Jehan droog: "Sorry, het was brandalarm in de boekentoren. Eer dat dat naar hier is overgeslagen is de les toch gedaan".

Toen was het 17u56. Ik wou me haasten de trein te nemen om naar de jeugdraad om 20u te gaan. De trein kwam om 18u05. En dat deed hij ook. Zwetend op een trein dus; U kent het leuke gevoel. Maar 'k had hem.
Door enige werken, reed ie maar tot Berchem, en moesten we overstappen. Dat deden we allen braaf.
Maar daardoor kwam ik pas om 19u12 in 't station aan; een sneldienst op de Roosevelt vertrekkende om 19u19.
Ik, en velen zullen dit nog steeds ergerend bevestigen, stop(te) ALTIJD aan rood. Tot gisteren. Ik zag de bus staan, de tijd verder tikken, en vooral geen auto's aankomen. Links, rechts, links: en gaan.
Sjjiiiet. Drie fluitende, euh, fluiters naar mij. Tsjien, da 's raar. Ik draai me om. Eins Zwei Drei Vier agenten, cops, flikken, pollissen.
"Kende gij da kleurreke niet mijnheer"? "Of hedde ons niet gezien en steekte daarom over?" "Hedde uw identiteitskaart bij?" "Astublieft."
En toen: een aandachtige wandelaar, die letterlijk aan mijn kant stond (toen ik nog niet overstak), kwam toen het groen was naar de overkant; daarom staat hij ook te wachten op het groen.
Zegt die: "Excuseer meneer, maar als u principes wilt bijbrengen dan moeten jullie zelf ook niet oversteken als 't rood is. " "Mijnheer.... U moet mij niet bijbrengen wat principes zijn, wij zijn daar agenten voor."
Schuddebollend zei één van de andere drie flikken gefrustreerd: "Niks respect hebben ze nog, niks meer voor de polies". De flik die geen respect had voor iemands beleefde opmerking.
"Ge steekt niet meer over eh; volgende keer hedde prijs eh makker."

Jieha; jackpot!!

PS: Mijnheer de agent, ik volg ook regels wanneer u er NIET op toekijkt.
PStwee: Voor de fans, en nog meer voor de anderen: vanavond HUMb in de Charlatan.
Update! Een aandachtige lezer vroeg of ik de bus nog had. Ja.

dinsdag, februari 14, 2006

Taxi!

Twaalf studenten richting VTM Studio's. Medialaan 1. De tempel der commercie. De legende. Recht van Antwoord.
Met de trein, drie vanuit Leuven; Negen UGentenaars.
Natuurlijk, twintig minuten te laat; 19u50 zaten we in de Studio. Tussen een ietwat morpottend (?) en een totaal ongekleurd (duidelijk van hun slogan afgestapt) publiek, wachtend op hun goding, Goedele.
"Kunnen jullie even opschuiven?" "Nog eens?" "Ja aub; en de rest kan hier vooraan zitten". Naast Margriet. En andere mensen met een mening.

Soit, na een ietwat traag op gang komende en ondiep blijvende "discussie" over het fiscaal aftrekbaar maken van plastieke chirurgie (JAJA!) met intermezzo's van een dansende etter van een plastieke "chirurg", de mediawatchers (ofzoiets) onder jullie bekend, kwam dan dé held aan de beurt. Jean Pierre Van Rossem trok de strijd (het bleef helaas bij een ongepeperde gezellige babbel) aan met Boudewijn Bouckaert. Die laatste had de assistentie van een GSR-vertegenwoordiger en rechtenstudent van de UGent.
Conclusie hiervan: De unief is niet achterlijk meer; er is begeiding, te veel zou verkleutering zijn; Jean Pierre schreef 8 (acht) doctoraten en 60 (tzestig) thesissen; en nog wat.
Achteraf hoorden David en ik van de redactie van Jokfoe (productiehuis), dat eigenlijk een superlieve en vriendelijke dame was, dat Jean Pierre haar vroeg, nadat hij zei dat hij eigenlijk niet wist waarvoor hij hier was, of hij mocht beginnen over "dien klootzak van een Verhofstadt". "Nee, daar ben je niet voor hier", meldde ze hem.

Het laatste debat (er werden er drie opgenomen; anderhalve aflevering) ging over aura's. U lees dat goed; anno 2006 houden mensen er zich nog mee bezig.
Oké, mee bezighouden; maar dan zo er bij blijven en verkondigen zodat men zowat heel de wetenschap en nog een hoop meer negeert (méér nog; tegenspreekt!), en mensen verschrikkelijk foute waarheidsbeelden oplegt. Neen, bedankt.
De verdediging was aan een vriendelijke en verstandige kerel van SKEPP. Zoals steeds zijn deze mensen zeer aangenaam in hun commentaar. Maar ze breken het (o.a. aura's, helderzienden, UFO's) wel op een duidelijke en respectvolle manier af. En leggen ook uit waarom sommigen denken dat het wel werkt. Maar er mocht mijn inziens wat meer "gebashed" worden.
De Jokfoe redactrice wist ons ook te vertellen dat ze zowat alle proffen had afgebeld om in discussie te gaan met Jean Pierre, maar niemand wou. Ze konden zich ook nog makkelijk verschuilen onder het feit dat de rector een mail naar alle proffen stuurde, waarin hij meldde "dat hij er geen nut in zag daarover te discussiëren".
Alleen Bouckaert wou nog eens op TV komen.
Ook kende zij enkele andere SKEPPers, waaronder onze prof Johan Braeckman - "een man met een duidelijke en correcte mening over ALLES".

Soit, het was halftwaalf; of zoals ze hier onterecht zeggen: Elf uur dertig.
En om tien voor twaalf kwam onze trein in Vilvoorde (40 minuten wandelafstand van de Tempel). De trein kwam plots om kwart voor twaalf; ze hadden mij immers zowieso vervoer terug beloofd.
En belofte maakt, jawel, ook schuld in tijden van economische recessie (dat is altijd een leuk excuus deze tijd; het geld).
Dus reed er een taxi met drie man naar Leuven, een taxi met zeven man naar Gent, en de laatste twee, ik en David, met twee in een lekkere taxi; ook naar Gent.
Jas aandoen, een fan/postkaart van Jo De Poorter meepakken
Voordat we vertrokken: "Wilt ge hier even tekenen". No probs bobs. Vrooomm vrooomm.
Drie kwartier en € 89,30 (!!!) later in Gent-centrum. 48 minuten later in "Den Amber"; waar Bob Dylan's Times they are a-changin' speelde. En dat klopte ook. Decadent gewoon; als student met de taxi naar huis.

Voorts nog even zeggen dat het vanavond Zita Swoon is. En dat ik al tweemaal te vroeg ben opgestaan om naar de les te gaan: maandag pas om tien, i.p.v. halfnegen; dinsdag gewoon niet, i.p.v. half negen. Morgen uitslapen; pas om vier uur les. Zzz.

Update! Vanavond, 14 februari, "Recht van Antwoord" om 22u15 op VTM.

maandag, februari 13, 2006

Al een geluk.


Al een geluk wist ik niet dat ik pas om tien i.p.v. halfnegen begon met de lessen.
Al een geluk ging ik geen koffie mee drinken.
Al een geluk was ik mijn tandenborstel vergeten en ging ik er een nieuwe kopen in de Spar.
Al een geluk was de Spar dicht, draaide ik met mijn fiets, en ik zag liggen op de grond....
Twee briefjes van vijf euro.

Wij van de Citadellaan 62 waren voorts ook uitgenodigd door de VTM om in het publiek te zitten van "Recht Van Antwoord", dat vanavond om half acht wordt opgenomen in de VTM Studio's; het Mekka van plezier en vertier!
Er wordt namelijk een debat gehouden tussen Jean Pierre Van Rossem en de neoliberaal Boudewijn Bouckaert. Waarover het ging kwam niet terzake.

Nu nog vervoer vinden. Laat het me weten als je zelf meewilt (én al dan niet vervoer hebt); studenten welkom, ofzoiets, zeiden ze. En ik reken daar ook oud-studenten bij.

Overigens: zoek de twee fouten in de foto.