Briskey Live in mijn kot.

Vanavond om 20u15; Briskey op kot hier. En daar.

Het is het eerste optreden dat de AB Live gaat streamen vanuit, jawel, de AB naar de huiskamer. Of waarschijnlijker nog, naar de bureau, mits volgens mij daar nog de meeste computers staan. Hoewel ik al geile verhalen hoorde van vrienden die een computer op een sappige breedbeeld-TV aangesloten hadden. En dit allemaal in 's werelds beste codec tot nu toe: h.264 . Geil codecske dat, vanzelfsprekend, ondersteund wordt door sinds eeuwig 's werelds beste mediaplayer: QuickTime

Het idee broeide al: met maten naar Roni Size live op de (grote) TV zien, aangesloten op je stevigste muziekinstallatie in de huiskamer. Na het optreden was het bed om in te crashen nog nooit zo dichtbij.

Soit, zij die vanavond Briskey willen zien (en niet tot hier willen komen - dit is een uitnodiging!), kunnen op www.abconcerts.tv bevredigd worden.

Roddels en vet geld.

Braeckman verraste ons wel érg hard gisteren. De aankondiging van een gastcollege over het evolutionaire aspect van het roddelen, met vooraafgaand een onderzoek/enquête.

Eerst had iedereen een aparte vraag, variërend van een wiskundig vraagstuk of een "wat was je laatste roddel?"-vraag tot een bespreek een minpuntje van je laatste nieuwe gadget. Je krijgt dan op de eerste vraag géén antwoord, op de tweede een dom antwoord, Bert antwoordde op de laatste vraag als misnoegd fotograaf dat zijn diafragma "slechts sloot bij 1/16d". Ofzoiets.
Soit, ten tweede moest je twee spelletjes spelen; die daarna ook tijdens de les met écht geld zouden worden gespeeld.

Het eerste spel kwam er op neer dat persoon 1 tien euro kreeg en er een deel van mocht wegschenken aan persoon 2; als die het bedrag aanvaardde mochten ze beide hun centen houden; aanvaardde persoon 2 het bedrag niet, dan kreeg er niemand geld - ook persoon 1 niet.

Het tweede spel begon hetzelfde: persoon 1 kreeg 10 euro. Het bedrag dat hij wegschonk zou verdriedubbeld worden (x3); achteraf zou persoon 2 kunnn kiezen hoeveel hij al dan niet zou teruggeven aan persoon twee. Maar persoon 1 kon dus evengoed zijn geld opzak houden.

Soit, eenmaal enquêtes ingevuld (gastcollegedame:"nog vijf minuten"- Braeckman:"Nog een minuutje") kon het spel beginnen. Twee personen - twee nummerkes. En 't was BINGO.

Ik (persoon 2) ging samen met een dame (persoon 1 - onvoorstelbaar!) het eerste spel spelen.
Zij krijgt er tien, geeft er vier aan mij. Hoeveel had je opgeschreven Zander? "Helaas, vijf".
"Hahahaha" alom. En terecht.
Zonder interventie van Braeckman en het boegeroep kregen wij bijna elk nog vijf euro als troostprijs. Deze 5x2 euro zouden in het publiek verloot worden.

Het derde spel werd gespeeld door Sarah en Matthieu die elk, met wederzijdse liefde, mekaar 9 euro schonken.
Bij de loting kregen we plots nogmaals het nummer 50. Sarah ging naar huis met verdomme 11 euro. Da 's veel geld.

Bij het eerste spel zou ik nu opschrijven dat ik met één euro reeds tevree was; maar kzou er toch vijf geven.
Bij het tweede spel had ik persoon 2 er tien gegeven, zodat het 30 euro zou worden; in de veronderstelling dat hij, mede door de groepsdruk van vooraan te komen staan in de klas, er me vijftien zou teruggeven. Ik zou dat toch doen.

En U?