Duivels (omdat goddelijk er te dik op ligt).

Donderdag, 2 maart, 16u45.
Na een volle dag een eigen dEUS-best-off te samenstellen en te beluisteren werd het tijd om naar Sint-Pietersstation te hollen. Mét dEUS in de oortjes. Doh.
Aangekomen in het half ondergesneeuwde Berchem-statie, wachtend op mijn taxi naar de Forest. Kwartiertje wachten op de auto, 85 (correctie: 120) minuten rijden: auto met Dorine, Wout, Wouter, Kevin, Zander en een CD-speler. Mét dEUS. File in Groot-Bijgaarden, file aan de afrit; allemaal vakkundig opgelost, of toch ons best gedaan. Bedankt Wouter.
Eenmaal aan de Forest, hoorden we Snow Patrol (toepasselijk) al spelen, en zochten we naar een parkeerplaats. Een klein gaatje, helaas wél een klein beetje voor een oude garagepoort. Dat doen we dus; maar een oude Vorstenaar gebiedde ons het niet te doen; zijn dochter ofzoiets zou nog komen. Vriendelijke pee, en dat zijn wij ook. Dus opzoek naar hetvolgende.
Een doodlopende straat, een politieagent én nog een andere éénrichtingsstraat (waar we niet in mochten) deden ons wederkeren. Aha, daar staan grote vuilbakken op een parkeerplaats. Even die containervuilbakken terug op hun plaats zetten, de auto parkeren en eerst op slot vergeten doen, dan toch maar op slot doen, en dan... richting de hamburgertent. En Vorst.

Wij binnen, snel pintjes pakken, en naar het middenplein. Helaas, nadarhekken én brede schouders deden ons naar bovengaan. Aangekomen daar sloeg het tegen: De zanger van Snow Patrol leek ons David de Boskabouter. U weet wat ik bedoel.
Plots, alsof God (hoe voorspelbaar) er zich mee moeide, kwamen we op een ingenieus plan, dat ik niet uit de doeken ga doen, om toch beneden te geraken. Et voila: we stonden op het middenplein.
Na het ontdekken, of ontdekt worden, van/door Marco en Tom stopte het met sneeuwen. Snel plassen, snel nieuw vocht opnemen, en af en toe al eens "whoo-whoo'en".
Lichten uit, "whoo-whoo-whoo", en de goden (nogmaals) op het podium.
Wat een tam publiek was onze conclusie: het zou nog lang duren voordat deze keet ontvlamde; ondanks een magristrale start. Magistraliteit die nooit eindigde.
Wij, als rasechte keuterboerkes, trokken elkaar naar voren; ondanks wat kwade blikken en een duw hier en daar - maar niet tegen ons enige vrouwelijke gezelschap natuurlijk.
Soit, we kwamen aan op een goede plaats; een oude veertiger en een oude, euh zeventiger, mét vrienden. Die, net als ons, Tom Barman en © wél vuur en vlam wilden geven.
Een schitterende set, een te vroeg einde. Haha, er komt nog.
Het laatste deel was hemels; Suds & Soda, Hotellounge, .... U vraagt, zij speelden. En het ontplofte. Wij hadden alleszins te weinig adem en conditie. Bloedgeil.

Na een knap einde, kwamen ze nog even terug om het einde opnieuw op te nemen. Het was AF.
Méér dan de moeite. Onbespreekbaar in orde.
Bedankt ook voor de Berchemse slaapplaats, Wouter.

Dit weekend op Jongerenforum in Charleroi, volgende week Les van de Eeuw: democratie én een vrijdagavond in Gent.

PS: voor zij die er niet bij waren, ze komen allicht ook naar StuBru.uit in de Vooruit volgend weekend: een kleine hINT in de Focus Knack, een nog aan te kondigen naam (maandag om 17u30 op StuBru), een gat in de dEUS planning, en nog wat meer bevestigen mijn reeds lang gevormd vermoeden. Maaaar helaas...Ook dit is uitverkocht. Wij gaan alleszins vrijdag; hopen dat ze dan langskomen.
Update: helaas voor ons; hoera voor anderen: het wordt zaterdag.